-
1 zdanie
( opinia) opinion; JĘZ sentencebyć zdania, że... — to be of the opinion that...
zmieniać (zmienić perf) zdanie — to change one's mind
zdanie podrzędne/względne — subordinate/relative clause
* * *n.1. ( wypowiedzenie) sentence; w kilku zdaniach in a couple of sentences; nie umie dwóch zdań sklecić he doesn't know how to put two sentences together; urwać w pół zdania stop in the middle of a sentence l. in mid-sentence.2. (= opinia) opinion; wyrobić sobie zdanie form an opinion (o kimś/czymś about sb/sth); moim zdaniem in my opinion; to my mind; as far as I am concerned; bez dwóch zdań (there are) no two ways about it; nie mam zdania I have no opinion; jestem zdania, że... I'm of the opinion that...; zdania są podzielone opinions are divided, opinions vary.3. gram. sentence; (= część zdania złożonego) clause; zdanie proste/złożone simple/complex sentence; zdanie rozwinięte compound sentence; zdanie nadrzędne/podrzędne/współrzędne main/subordinate/coordinate clause; zdanie dopełnieniowe/przydawkowe/okolicznikowe complementary/attributive/adverbial clause; równoważnik zdania verbless sentence, sentence fragment.4. log. proposition.5. muz. phrase.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdanie
-
2 zda|nie
Ⅰ sv ⇒ zdać Ⅱ n 1. (myśl wyrażona słowami) sentence- powiedzieć/objaśnić coś w kilku zdaniach to say/explain sth in a few sentences2. (opinia) view, opinion- różnica zdań a difference of opinion- zapomnieć o różnicy zdań to sink one’s differences- cenić (sobie) czyjeś zdanie to value sb’s opinion- narzucać komuś swoje zdanie to force one’s opinion down sb’s throat- wyrobić sobie zdanie o kimś/czymś to form one’s opinion about a. on sb/sth- liczyć się z czyimś zdaniem to value sb’s opinion- podzielać czyjeś zdanie to share sb’s view a. opinion- po namyśle zmienić zdanie to think the better of it- pozwalam sobie mieć odmienne zdanie I beg to differ a. disagree- myślę, że nie zmieni zdania I think she/he won’t budge- masz zbyt krytyczne zdanie o własnej osobie you’re far too critical of yourself- doszło do ostrej wymiany zdań there was a heated exchange3. Jęz. sentence; (składowe) clause 4. Log. proposition 5. Muz. phrase- □ zdania sprzeczne Log. contradictory propositions- zdanie analityczne Log. analytical sentence a. proposition- zdanie dopełnieniowe Jęz. object clause- zdanie egzystencjalne Log. existential proposition a. sentence- zdanie eliptyczne Jęz. elliptical sentence- zdanie główne Jęz. main clause- zdanie nadrzędne Jęz. superordinate clause- zdanie nierozwinięte Jęz. simple sentence- zdanie niezależne Jęz. independent clause- zdanie okolicznikowe Jęz. adverbial clause- zdanie orzecznikowe Jęz. predicative clause- zdanie poboczne Jęz. subordinate clause- zdanie podrzędne Jęz. subordinate clause- zdanie proste Jęz. simple sentence- zdanie przydawkowe Jęz. attributive clause- zdanie warunkowe Jęz. conditional clause- zdanie współrzędne Jęz. coordinate clause- zdanie współrzędnie złożone Jęz. (compound) coordinate clause- zdanie względne Jęz. relative clause- zdanie wynikowe Jęz. consecutive clause- zdanie zależne Jęz. dependent clause■ zdania są podzielone opinion is divided, opinions vary- bez dwóch zdań not a word, right enough- to marny interes, bez dwóch zdań it’s a bad business and no mistake- być zdania, że… to hold a view that…- też jestem tego zdania that’s also my view- czyimś zdaniem in sb’s view- nie ma dwóch a. dwu zdań no two ways about it- nie umieć zdania/dwóch zdań sklecić to not be able to string two words togetherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zda|nie
-
3 prosty
прил.• бережливый• бесхитростный• гладкий• грубый• деревенский• застенчивый• искренний• круглый• легкий• наивный• начальный• непосредственный• несложный• обыкновенный• обычный• основной• откровенный• открытый• очевидный• первичный• первобытный• первоначальный• плоский• простой• прямой• равный• ровный• сельский• скромный• честный• экономный• элементарный• явный• ясный* * *prost|yprości, \prostyszy 1. прямой;linia \prostya прямая линия; kąt \prosty прямой угол;
2. простой;zdanie \prostyе грам. простое предложение; białka \prostye хим. простые белки, протеины; 3, \prostyа ♀ мат. прямая; ● rzecz \prostyа понятное дело, само собой разумеется; po \prostyu а) просто, попросту;
б) (лишь) только, всего лишь+2. zwykły
* * *prości, prostszy1) прямо́йlinia prosta — пряма́я ли́ния
kąt prosty — прямо́й у́гол
2) просто́йzdanie proste — грам. просто́е предложе́ние
białka proste — хим. просты́е белки́, протеи́ны
3) prosta ж, мат. пряма́я•- po prostuSyn:zwykły 2) -
4 prosty
prosty [prɔstɨ]I. adj7) chembiałka proste Proteine ntPlcukry proste Monosacharide ntPl8) lingorzeczenie/zdanie proste einfaches Prädikat nt einfacher Satz m9) matlinia prosta Gerade fkąt \prosty rechter Winkel mkrewni w linii prostej Verwandte mPl in gerader Linieprawy/lewy \prosty rechte/linke Gerade f
См. также в других словарях:
zdanie — n I 1. rzecz. od zdać. 2. lm D. zdań «wypowiedzenie, myśl wyrażona słowami» Długie, treściwe zdanie. Napisać na kartce kilka zdań. Objaśnić coś w kilku zdaniach. Urwać w pół zdania. Wtrącić, zacytować, przytoczyć zdanie. ◊ pot … Słownik języka polskiego
prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… … Słownik języka polskiego
nierozwinięty — nierozwiniętyęci «taki, który się nie rozwinął należycie; opóźniony w rozwoju fizycznym lub umysłowym» Człowiek nierozwinięty umysłowo. ∆ jęz. Podmiot nierozwinięty, orzeczenie nierozwinięte «podmiot, orzeczenie nie mające określeń, będące jednym … Słownik języka polskiego
złożony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. złożyć (p.) złożony w użyciu przym. 1. «składający się z czegoś, zbudowany z kilku (z wielu) części, elementów; mający skomplikowaną budowę, konstrukcję, strukturę» Cząsteczki, mechanizmy złożone. ∆ Węglowodany … Słownik języka polskiego
egzystencjalny — «odnoszący się do egzystencjalizmu; dotyczący istnienia» Poezja egzystencjalna. Teza egzystencjalna. Założenia egzystencjalne. Egzystencjalne sprawy człowieka. Egzystencjalne uczucia. ∆ Filozofia egzystencjalna «egzystencjalizm» ∆ jęz. Zdanie… … Słownik języka polskiego
orzeczenie — n I; lm D. orzeczenieeń 1. rzecz. od orzec. 2. «sąd, zdanie, opinia, decyzja» Orzeczenie lekarskie. Wydać orzeczenie o niezdolności do pracy. 3. jęz. «część zdania (wyraz lub wyrazy), za pomocą której orzeka się o podmiocie zdania; wyraża ona… … Słownik języka polskiego
pojęcie — n I 1. rzecz. od pojąć. 2. lm D. pojęcieęć «myślowe odzwierciedlenie całościowego ujęcia istotnych cech przedmiotów czy zjawisk, myślowy odpowiednik nazwy» Pojęcie filozoficzne, fizyczne, literackie, logiczne, moralne. Pojęcie proste, złożone.… … Słownik języka polskiego
